Powtarzamy, powtarzamy

POLSKA  PIASTÓW

Dziś kilka informacji na temat najważniejszych postaci historycznych z okresu państwa polskiego  w czasach monarchii wczesnopiastowskiej ( 966-1138)

Poniżej znajdziecie podstawowe informacje pomocne w przygotowaniu się do egzaminu gimnazjalnego. 

MIESZKO I

Książę Polski z dynastii Piastów sprawujący władzę od ok. 960 r. Jest pierwszym  historycznym  władcą Polan, uważany   za  twórcę państwowości polskiej. Poprzez przyjęcie chrztu w 966 r. oraz ślub (w 965 r.) z Dobrawą Mieszko włączył swoje państwo w zachodni krąg kultury chrześcijańskiej.

  

 DOBRAWA

Księżniczka czeska , księżna polska, żona Mieszka I, matka Bolesława I Chrobrego. Według źródeł nakłoniła swojego męża do przyjęcia chrztu w 966, w rzeczywistości jednak zmiana wyznania przez Mieszka I była jednym z punktów porozumienia polsko-czeskiego, a rola Dobrawy w nawróceniu męża nie była aż tak istotna jak przedstawiali ją średniowieczni kronikarze.

 

BOLESŁAW I CHROBRY

Pierwszy koronowany król Polski (od 1025 roku) z dynastii Piastów, książę Polski od 992 roku. Syn Mieszka I.  Popierał akcje misyjne bp Wojciecha wśród Prusów. Jego męczeńską śmierć (997) i jego kanonizację wykorzystał do celów politycznych, doprowadzając na  zjeździe gnieźnieńskim do utworzenia polskiej metropolii kościelnej w Gnieźnie oraz biskupstw w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu i tym samym potwierdzenia pełnej samodzielności Polski przez cesarza Ottona III. Po śmierci Ottona III (1002) Bolesław znalazł się w konflikcie z jego następcą Henrykiem II , prowadząc z nim długotrwałe wojny (1002-1018), zakończone pokojem w Budziszynie i zajęciem Milska i Łużyc. W 1018 roku zdobył Kijów. W 1018 lub rok później przyłączył Grody Czerwieńskie. Tuż przed śmiercią (1025), koronował się na pierwszego króla Polski.

 

OTTON III

W 1000 roku, przy okazji pielgrzymki do grobu świętego Wojciecha, chcąc również pozyskać Bolesława Chrobrego do swych idei cesarstwa uniwersalistycznego, przybył do Gniezna.

 

KAZIMIERZ ODNOWICIEL

Po śmierci ojca - Mieszka II-  w 1034 objął władzę w zniszczonym kryzysem lat poprzednich państwie. Próbował wzmocnić władzę monarszą, co spotkało się ze sprzeciwem możnowładztwa. Został wygnany.  W kraju zapanował chaos.  Doszło do powstania ludowego, a w 1039 najazdu księcia Czech Brzetysława. .Kazimierz powrócił do kraju, przystępując do odbudowy zniszczonej organizacji państwowej i kościelnej. W polityce zagranicznej oparł się na sojuszu z Rusią. Przywrócił polskie panowanie na Mazowszu. Przeniósł z Gniezna do Krakowa główny ośrodek władzy państwowej i odnowił tamtejsze biskupstwo. Opanował zagarnięty przez Czechów Śląsk.

 

BOLESŁAW II ŚMIAŁY (SZCZODRY)

Książę Polski w latach 1058–1076, król Polski w latach 1076–1079. Prowadził politykę zmierzającą do wzmocnienia pozycji państwa na arenie międzynarodowej i uniezależnienia od Cesarstwa. Ingerował w wewnętrzne sprawy sąsiadów (Czech, Węgier i Rusi). W wielkim sporze o inwestyturę - pomiędzy papieżem Grzegorzem VII a Henrykiem IV - dołączył do obozu papieskiego, co umożliwiło mu w 1076 koronację królewską. W 1079 skazał na obcięcie członków biskupa krakowskiego Stanisława, czym wywołał bunt możnych i musiał uchodzić z kraju.

 

BOLESŁAW III KRZYWOUSTY

Książę Polski w latach 1107–1138. Był ojcem książąt: Władysława II Wygnańca, Bolesława IV Kędzierzawego, Mieszka III Starego, Henryka Sandomierskiego i Kazimierza II Sprawiedliwego. Konkurował z bratem Zbigniewem o władzę. Dążenie Bolesława do zdobycia Pomorza wywołało konflikt zbrojny między braćmi, w którego następstwie Zbigniew musiał uchodzić z kraju i szukać pomocy militarnej na dworze niemieckim. Bolesław skutecznie odparł zbrojną interwencję króla niemieckiego Henryka V w 1109. Drugą połowę rządów Bolesław poświęcił na podbój Pomorza.  Integrację nowo przyłączonych terenów z pozostałymi ziemiami Bolesława Krzywoustego miała umożliwić chrystianizacja Pomorza i organizacja na tych terenach struktur kościelnych.

Swoim testamentem Bolesław określił zasady dziedziczenia i sprawowania władzy w państwie po swojej śmierci, czym zapoczątkował rozbicie dzielnicowe Polski.